Pembe kale direkleri ve kırık kemikler: ‘ilk’ Kadınlar Dünya Kupası’nın içi

Bu noktada Britanya, feminizm hareketinin ikinci dalgasına doğru ilerliyordu. Protestocular üreme hakları, eşit ücret ve ırk eşitliği talep etti. Avustralya’da 29 yaşındaki Helen Reddy, feminist marş haline gelecek olan ‘I Am Woman’ şarkısının ilk versiyonunu yayımlamıştı.

İngiltere’de kadınların futbol oynaması yasağı kısa süre önce kaldırılmıştı. 50 yıldır bu durumun ‘kadınlar için pek uygun olmadığı’ düşünülüyordu; kurala karşı gelenler ise ‘müdahale edilmesi’ gereken bir ‘enfeksiyon’ olarak görülüyordu.

‘Maverick’ Harry Batt, 1971’in başlangıcını bir İngiltere Kadınlar takımı kurmakla geçirmişti. Banka memurları, okullu kızlar ve telefon görevlileri artık ‘Kayıp Dişi Aslanlar’ olarak bilinen bir ekipte bir araya getirildi. Kadınlar, görmezden gelinemeyecek kadar çok sayıda, kükremek için Meksika’ya gitti.

Martini ve Meksika

O sırada 16 yaşında olan Trudy McCaffrey, 95.000 kişilik kalabalığın gürültüsü gibi dünyanın ayaklarının altında hareket ettiğini hissedebiliyordu.

Çevresindeki kale direklerine pembe ve beyaz çemberler boyanmıştı ve turnuvanın karikatür maskotu Xochitl, stadyumun her yerindeki programlara, çıkartmalara ve tişörtlere yapıştırılmıştı.

Trudy, Metro’ya “Kalabalığın gürültüsü vücutlarımızda yankılanıyordu” dedi. ‘Her şeyden çok davulların sesiydi, sanki onların içimde attığını duyabiliyordum.

‘İngiltere’de, bir gün önce ineklerin bulunduğu çamurlu sahalarda bir adam ve köpeğinin önünde oynamaya alışkınız.’

Takım sonuçta daha yaşlı ve tecrübeli bir takım olan Arjantin’e 4-1 yenildi. Sonuç olarak grup aşamasından çıkmak istiyorlarsa bir sonraki maçlarında Meksika’yı üçten fazla farkla yenmeleri gerekecek.

Ancak ev sahibi ülke, yoğun sıcakta oynamakta zorlanan Harry Batt’ın takımına karşı dört gol attığından galibiyet beklenmiyordu.

Trudy, kaybı hatırlarken iç çekiyor: ‘Üzgündük çünkü daha ileri gitmek istiyorduk. ‘Kazanmak istedik. Şahsen ülkeyi yüz üstü bıraktığımızı hissettim.’

Ekip otellerine geri döndüğünde, tezahürat yapan bir grup Meksikalıyı görünce şaşırdılar. Bir tanesinde “Oyunu kaybetmiş olabilirsin ama Meksika halkının kalbini kazandın” yazan bir pankart vardı.

Büyük bir patlama ve bir yasakla dünyaya dönüş

Bu arada, Harry Batt’a yetkililere karşı gelmeye cesaret etmesi nedeniyle ömür boyu men cezası verildi. Ceza, 1985’teki ölümüne kadar onu ‘kırık bir adam’ olarak bıraktı.

Bedfordshire’daki Biggleswade’den Jan Emms, ‘Yürek parçalayıcıydı’ diye anımsıyor. Ülkesi adına oynamanın ‘altın fırsatını’ yakalamak için Trusting Savings Bank’taki işinden ayrılmıştı. İngiltere’nin Fransa ile oynadığı son play-off maçında iki gol attı.

Dünya Kupası sırasında 19 yaşında olan Jan, Metro’ya şunları söyledi: ‘O yasağı aldığında Harry tamamen yıkıldı.

“Bazen FA’ya karşı çıkıp onlara “Bunu yapmaya ne hakkınız var?” diye sorsaydık ne olurdu diye düşünüyorum. Ama biz aslında sadece çocuktuk. Henüz 19 yaşındaydım. Dünya Kupası’ndan önce en uzak olduğum yer Southend’ti, pasaportum bile yoktu.’

Carol, ‘Ben paramparça oldum’ diye anımsıyor.

‘Oturduk ve [Newcastle United players] Ron Guthrie babamın solundaydı ve Bobby Moncur da sağımdaydı. Benden sahneye çıkmam istendi ve karşı taraf “futbol oynamadın mı?” diye sordu.

‘Evet, Azteca stadyumu muhteşemdi’ diye başlamıştım. Ama sonra compere araya girdi. “Kadınlar arasında bir tür kavga olduğunu duydum, hepsi bir köşede hep birlikte kavga mı ediyorlardı?” Kalabalık bana gülerken yaklaşık on dakika boyunca bu konuyu anlatmaya devam etti. Aşağılanmış bir halde sahneden indim.

Eve giden otobüste babam bana döndü ve şöyle dedi: “Carol, bu bugün olmayabilir, yarın da olmayabilir, ama bu sözlerime dikkat et, kadın futbolu bir gün büyük olacak.”

‘Haklıydı ama ne yazık ki bu olay gerçekleştiğinde hayatta değildi.’

Kayıp Dişi Aslanlar bir kez daha kükrüyor

Trudy şunu ekliyor: ‘Dişi aslanların ve aynı seviyede oynayan diğer takımların şu anda nerede olduğunu görmek harika. Harry bunu görseydi çok gurur duyardı.

‘Fakat eğer insanlar bu kadar dar görüşlü ve alaycı olmasaydı, onlarca yıl önce burada olabilirdik.’

FIFA’nın, erkekler açılış yarışmasından 61 yıl sonra ve Meksika’daki ‘gayri resmi’ Dünya Kupası’ndan yirmi yıl sonra, 1991 yılında resmi bir Kadınlar Dünya Kupası’na ev sahipliği yapması mümkün değildi.

Jan, gençliğinde hayalini kurduğu spor kariyerine hiçbir zaman ulaşamasa da, Olimpiyat madalyası kazanan badminton oyuncusu Gail Emms MBE olan kızı bunu başardı.

Jan ekliyor: ‘1971 Dünya Kupası hayatımın en güzel dönemiydi’. ‘Biz öncüydük, öncüydük. Bunu bizden kimse alamaz.

‘O dönemde bir fotoğrafçı bir şekilde Fransa’ya karşı en sevdiğim golü fotoğraflamıştı. Kare kare beni bir oyuncunun etrafından dolaştırdı, diğerinin yanından geçirdi, kaleciyi içeri çekti, şut attı, gol attı. Fotoğraf eski defterimde. Sık sık ona bakıyorum ve “Azteca stadyumu” diye düşünüyorum. 19 yaşında. Dünya Kupası’nda gol atmak. Evet, o bendim.

Copa 71 gösteriyi yeniden ziyaret ediyor